Ajo shfaqej atëherë kur dëshironte, madje pa paralajmëruar. Ishte porsi një qiell gërivshtëse që shënjonte vija të pafundme kudo që shkonte. Emrat i ndërronte gjithnjë, ndoshta sepse nuk donte ta thërrisja në emrin e saj, ose thjesht donte të zhdukte të shkuarën që i kujtonte ai emër. Megjithatë ajo u zhduk porsi ai qiell-gërvishtësi që ndriçon mbrëmjet e errëta pa yje. Ajo iku, ndërsa mua më mbeti veç se një histori e pa treguar...   al